1# Narodziny

Kovu i Kiara smacznie spali w swojej królewskiej jaskini, albowiem od roku byli nowymi władcami Lwiej Ziemi.Od dłuższego czasu oczekiwali także na poród trójki lwiątek.Rafiki przepowiedział, że będą to dwie dziewczynki i chłopiec.Już wymyślili im imiona, ale postanowili to ogłosić po narodzinach.Powoli nadchodził czas porodu i wszyscy bardzo się denerwowali.
-Nawet nie wiesz jak się cieszę, ze będziesz miała dzieci Kiaro-Odrzekła Vitani.
-Ja również.Nie mogę w to uwierzyć tak jak w to, że jestem królową.
-Kiara minął już rok a ty w ciąż nie wierzysz?
-Tak jakoś.Gdy Kopa był z nami nie myślałam o tym, ale gdy ojciec ogłosił jak byłam mała, że będę królową bardzo się ucieszyłam.Zawsze o tym pragnęłam.
-Kovu także.Gdy matka mówiła, ze będzie królem bardzo mu się to podobało.Jednak nigdy nie chciał niczyjej śmierci, aby dostać tytuł.
-Witam moje panie.Słyszałem, że rozmawiacie o mnie.
-Kovu!Ciesze się, że przyszedłeś.Tak tylko sobie wspominamy dawne czasy.
-Chętnie powspominam z wami.A jak nasze maluszki?
-Kovu, jeszcze się nie narodziły, ale Rafiki mówi że dobrze.Posłuchaj jak kopią.
Kovu położył się obok ukochanej i przyłożył ucho do jej brzucha.Maluchy delikatnie kopały brzuch swojej mamy, a Kovu czując to uśmiechał się.Przytulił mocno żoną i polizał ją po policzku.
-A powiedzcie, wybraliście już następcę?
-Chcieliśmy zachować swego rodzaju tradycję, gdzie to syn zostaje następcą.-Odpowiedziała Kiara.
-To był pomysł Kiary.To przez to, że Kopa miał być królem, teraz chce koronować naszego syna.Ja byłem za tym , aby mój syn był królem od początku.-Uśmiechnął się król
-Kovu!
Teraz wszyscy w jaskini wpadli w śmiech.Tę słodką, wesołą sielankę przerwali Simba i Nala, którzy właśnie przyszli.
-Widzę, że świetnie się bawicie.Haha.Kovu chodź ze mną na chwilę.
Już idę Simba.
Kiedy wyszli.
-O co chodzi?
-Pamiętasz jak po raz ostatni patrzyłem z tobą na królestwo?
-Tak.
-Wiem, ze wybraliście już przyszłego króla, ale postaraj się, by żadne z reszty twoich dzieci, nie była na drugim planie.
-Oczywiście Simba.Nigdy bym tak nie postąpił.Wszystkie będą równe.
-Liczę na to.
Lwy wróciły do jaskini i położyli się spać.Kovu śniło się jak Simba przekazuje mu tron i schodzi z lwiej skały, zostawiając go samego.

Było mu w tedy żal Simby, bo nie mógł już patrzeć na swoje królestwo z tego miejsca a w całości jako król.Ale cieszył się.W końcu teraz on rządził u boku swej pięknej ukochanej.Za to później śniła mu się koronacja jego i Kiary.Gdy stali razem na szczycie Lwiej Skały.

Miło było mu śnić o tych dobrych rzeczach jakie w życiu mu się przytrafiły.Najbardziej uwielbiał te u boku Kiary.Mógłby tak śnić i wspominać długi czas, lecz z samego rana obudziły go krzyki Kiary.Zerwał się na równe łapy i podbiegł do żony.
-Kiara, kochanie co jest?
-Kovu, ja chyba rodzę.
-Co, ale już?To za wcześnie.
-Biegnij po Rafikiego, proszę, szybko!Aaaa!
Kovu wystrzelił jak z armaty.Szybko sprowadził pomoc.Stary pawian kazał wszystkim czekać przed jaskinią, aby nie przeszkadzać.Wszyscy byli zestresowani.
-To strasznie długo trwa.Dla czego to tak długo trwa?!
-Kovu spokojnie.-Uspokajała go Nala.-Wszystko będzie dobrze.
Po godzinie Rafiki wyszedł z jaskini z wielkim uśmiechem na ustach.
-I co?Co z Kiarą?-Pytał lew.
-No cóż... mogę powiedzieć tylko tyle, ze moje przepowiednie się sprawdziły.Gratuluję Kovu.Możesz wejść.
Król wskoczył do jaskini i podszedł do żony.W jej łapach leżały trzy małe lwiątka.

Kovu podszedł i uśmiechnął się czule.Nie mógł wydusić z siebie żadnego słowa.Przytulił Kiarę, polizał ją i przysiadł obok.Cały czas wpatrywał się w dzieci.Były śliczne i zdrowe.
-No powiedz coś wreszcie.-Powiedziała Kiara do męża czule.
-Są cudowne.Który to chłopiec?
-Ten ciemny.Nasz przyszły król taki podobny do ojca.
-Oby z charakteru do matki.
-Nie.Chciałabym, by był dokładnie taki jak ty.
Kovu zdziwiony spojrzał na nią, ale nic nie powiedział.
-Skoro on do mnie, to obydwie lwiczki do ciebie.
-Oby Kovu, oby.
-Jak je nazwiecie?Podobno już wymyśliliście?-Powiedziała Vitani.
-Tak.Syna nazwiemy Sawa*, bo jest taki podobny do mnie.
-Król Sawa.Ładnie brzmi i tak dumnie.-Stwierdziła Nala.
-Tą jaśniejszą Leah, a pomarańczową Idia*.
-Śliczne imiona.Macie wspaniałe dzieci.Dbajcie o nie teraz.Lepiej połóżcie je spać.
-I ty kochana tez się połóż.Na pewno jesteś zmęczona.-Powiedział Kovu do Kiary.
-Masz rację.
-Miłych snów najdroższa.