#36 Następca

- Piękny... jest po prostu piękny, najdroższa. Wspaniale się spisałaś.
- Mój ukochany. To właśnie nasz syn. Taki podobny do ciebie.
- Wygląd ma po tobie. A mój nos. Jak go nazwiemy?
- Jeśli pozwolisz to wybrałam już imię - Bahati.
- Podoba mi się. To najwspanialszy prezent jaki kiedykolwiek otrzymałem. Dziękuję Lisa.
Dwa lwy przytuliły się do siebie czule pod osłoną nocy. U ich łap leżało maleńkie lwiątko o jasnej brązowej sierści i czerwonych oczkach. Bahati spoglądał na rodziców i uśmiechał się. Khari zbliżył nos do syna i czule go polizał. Był dumny i radosny zarazem.

Para znajdowała się własnie na Lwiej Ziemi gdzie zakradli się pod osłoną nocy, aby lwica bezpiecznie mogła urodzić. Ale nie tylko dlatego. Oboje mięli obmyślony już pewien plan działania. Postanowili dowiedzieć się jaka właśnie panuje sytuacja na Lwiej Ziemi. Khari planował zwiad, jednak Lisa chciała czegoś jeszcze. Powiedziała partnerowi, ze poobserwuje Lwią Ziemię. Zostawiła syna z brązowym i pobiegła na Lwią Skałę. Była ostrożna, chowała się w mroku i przemieszczała się niezwykle cicho. Lwioziemcy spali. Wszyscy oprócz jednej lwicy.

Wazi leżała w samotnej jaskini wraz ze swoimi pociechami w łapach. Zawadi spała, a Miujiza był własnie kąpany. Uwielbiał to i cicho mruczał kiedy delikatny język matki ślizgał się po jego futerku. Lisa widząc to zamarła. Od razu domyśliła się, że są to dzieci Khariego. Pochłonęła ją wściekłość. Zawarczała tak głośno, ze lwica odwróciła się w jej stronę. Wazi wystraszyła się widząc dawną towarzyszkę i odruchowo zasłoniła swoje dzieci. Lisa złowrogo podeszła do niej. 

- No, no, widzę, ze się pocieszyłaś. Dwoje ślicznych maluchów. Jakie one urocze i... bezbronne.

Na te słowa pomarańczowa wystawiła kły i pazury.

- Wynoś się, zanim stracisz życie.

- Grozisz mi? Nie radzę. W tej chwili jesteś zupełnie odsłoniona, nie zaryzykujesz życia twoich dzieci.

Wazi Uśmiechnęła się chytrze co zbiło Lisę z tropu.

- To nie tylko moje dzieci... także Khariego. Zdziwiona, ze cię zdradził? Na twoim miejscu spodziewałabym się wszystkiego.

Lwica warknęła gardłowo, była wściekła.

- Dobrze wiem czyje to dzieci, na szczęście on nie wie. Jeśli je zabiję, to nigdy się o nich nie dowie.

Jasna zaczęła zbliżać się do młodej matki z zamiarem zabicia dzieci, ale Wazi nie zamierzała jej na to pozwolić. Puściła maluchy i sama przymierzała się do walki. Lwiątka przerażone patrzyły na Lisę. Nie wiedzały co się dzieje. Bały się. Zaczęły piszczeć tym samym alarmując Vitani, która znajdowała się niedaleko. Nie wiedziała jednak skąd dochodzi pisk więc błądziła po całej Lwiej Skale. Echo niosło się ze wszystkich stron. W tym czasie pomarańczowa skoczyła na napastniczkę. Robiła co mogła, aby ta nie mogła zbliżyć się do lwiątek. Przerażone dzieciaki chciały uciec. Zawadi czołgała się pod skałę nieopodal, gdzie ciemne futro pozwoliło jej się schować. Wazi pochłonięta walką nawet nie zauważyła, że jej syn poczołgał się do wyjścia z jaskini i po kamieniach zaczął zzuwać poza Lwią Skałę. Wazi ostatni raz uderzyła Lisę, a ta postanowiła się poddać. Po narodzinach Bahatiego nie była w dobrej formie. Nie zamierzała ryzykować. Opuściła jaskinię zanim Vitani dotarła na miejsce bitwy. Dopiero po chwili obie się zorientowały, ze mały Miujiza zniknął. Jego matka była spanikowana. Vitani zabrała wnuczkę do groty z resztą stada, a tym czasem pomarańczowa szukała swojego syna. Nie wiedziała, ze to właśnie Lisa znalazła go i zabrała ze sobą. 

Partner napastniczki był w szoku widząc ukochaną z lwiątkiem.

- Co to ma być Lisa? Skad on się wziął?

- Lepiej ty mi to powiedz! Zdradziłeś mnie z Wazi! To twój syn!

- CO?! Wazi urodziła dziecko?

- Dwójkę! Masz jeszcze córkę. Jak śmiałeś! Gdyby nie Bahati to nie wiem co bym w tej chwili zrobiła! Gdzie nasz syn?

- W trawie, śpi, Lisa, wybacz, musiałem coś zrobić. Nie wiedziałem.

Brązowy przepraszająco przytulił się do ukochanej i lekko polizał ją. Myśli na jego temat były do dyskusji, ale prawdziwie kochał Lisę i syna. Nie chciał, aby lwica była na niego wściekła. 

- Co teraz zamierzasz z tym zrobić? - Wskazała na jego syna.

- Nie możemy mieć na razie kłopotów, niepotrzebnie go zabrałaś. Odnieś go s powrotem.

Tak jak zechciał jej partner tak ukochana zamierzała zrobić. Khari pobiegł na małe polowanie, w tym czasie lwica chciała oddać dzieciaka, ale Wazi była szybsza. Zaskoczona Lisa odskoczyła w tył. Pomarańczowa zakryła syna łapą. Chciała uderzyć lwicę, ale w tedy dostrzegła Bahatiego, którego tamta zasłaniała ciałem. Zrozumiała, ze to musi być ich syn. W jednej chwili poczuła smutek. Jej dzieci nie mogły zasłużyć na miłość swojego ojca.

- Rozumiem, ze to wasz syn! W takim razie po co ci mój!

- Chciałam jedynie pokazać go Khariemu. On nie chce go widzieć, ani jego siostry. Zabieraj tego wypłosza i zostaw nas.

- To ja Wam radzę, wynoście się, zanim Sawa Was znajdzie. Stado już wie o Was. Daję Wam szansę na ucieczkę. Wykorzystajcie ją.

obie lwice wzięły maluchy w pysk i odeszły w swoją stronę.